gezellig met mezelf op reis 13

Tijdje terug dat ik weer een geweldig verhaaltje heb geschreven om jullie up to date te houden. Inmiddels ben ik al een maand in Ecuador en het bevalt me meeer dan prima hier. In Cusco, Peru, was een ander NL meisje, Lara. Zij arriveerde een week voor mijn vertrek, maar we zouden allebei weer rond dezelfde tijd in Ecuador zijn. Ik zag vanuit CR dat ze dus al in Ecuador was. Toen even wat berichtjes uitgewisseld en toevallig was zij net een dag voordat ik zou aankomen, al in Quito, de hoofdstad van Ecuador. Lara had het zuiden al zo goed als allemaal gezien, en ik nog helemaal niks. Samen zijn we toen naar het noorden geweest, wat erg leuk was. Wat ook erg leuk was, was dat we allebei zo lekker snel wagenziek worden.

Ons tripje samen begon in cloudforest dorpje Mindo, dat was zo´n twee uur met de bus vanaf Quito. Ik had er positieve verhalen over gehoord, maar natuurlijk moet je alles zelf eerst zien voordat je er een mening over hep. Het scheen er zo goed als elke namiddag te regenen, maar in de ochtend zou het over het algemeen droog wezen. Nou, natuurlijk nie als lara en ik er zijn, dat zou te perfect zijn. De eerste middag zijn we gaan hiken naar een grote waterval. Met onze ponchos kwamen we een heel eind. (Nu zit er in het internetcafe een heerlijk rochelende vent naast me, fiestaaa, maar dat terzijde.) Voor de volgende ochtend hadden we het plan om met een Duits koppel een vogelgids te huren, om zo de kosten zo laag mogelijk te houden. Wekker om 5.30u in de ochtend. Toen we wakker werden stond het keihard te gieten, en met regen schenen er niet veel vogels te zijn. Dus dat feest ging niet door. Toen maar wat eerder dan verwacht terug naar Quito. Dezelfde dag nog weer zo.n twee a drie uur in de bus naar Otavalo, waar op de zaterdag een hele grote bekende markt scheen te zijn. We kwamen donderdag aan als ik het me goed herinner. Leuk hosteltje, waar we een twee persoonskamer deelden. Er was een hele kast met dvd.s dus we vroegen waar het mogelijk was om een film te kijken. De jongen van het hostel zei, nou ik regel wel wat, en zo zaten we diezelfde avond nog vanuit het 2 pers.bed van lara de eerste film te kijken. De dvd.s waren of in helemaal spaans, of in het frans of er zaten krassen op. Erg veel succes hadden we niet, maar het idee was leuk. De vrijdag zijn we met een ouder koppel uit de US (konnie missen) naar een groot afgelegen meer gegaan. Zo konden we de taxi delen en samen een gezellig dagje ervan maken.
De volgende dag was dan zaterdag, dus de grote markt. Nou, en die was inderdaad groot. En heel locaal, wat het erg leuk maakte om door heen te lopen. Van 7 tot 10 uur .s ochtends was er een dierenmarkt. Iets minder leuk om te zien (hoe biggetjes jankend in zakken zitten te wachten tot ze verkocht worden, of niet, hoe veel te veel jonge puppies bij elkaar in een doos worden gestopt, hoe uitgemergelde koeien worden gedwongen daar te koop te staan etc.), tegelijkertijd was het ook interessant omdat het er gewoon zo aan toe gaat. Die arme dieren hebben óók gevoel, denk ik dan he. De volgende dag nog naar een ander meer geweest. 4 uur lang in de bloedhete zon een mooie hike om het meer!

Dezelfde avond nog, gingen we weer terug naar Quito. Vanuit daar met de feestelijke nachtbus zo´n acht uur naar Lago Agrio, waar we een jungle tripje hadden geboekt van vier dagen. We sliepen dan weliswaar in de Caiman lodge, we hebben alleen het oog van een caiman gezien. Wel van dichterbij roze dolfijnen, slangen, vogelspinnen, aapjes en vogels gezien. En wie kan er zeggen dat ie in de amazone heeft gezwommen tussen de piranas terwijl je ongesteld bent, thats me. Tevens niet de meest praktische plek om ongesteld te zijn, maargoed. Erg leuke jonge groep, lekker eten en goede bedden.

Na de jungle keerden we weer terug naar Quito. Deze busreis was het weer eens flink raak en hing ik de laatste paar uur boven een zakje. Arme Lara naast me.. Niet alleen kwam t er van boven uit, ook m´n maag was weer goed van slag. Nu zouden we allebei nog een paar dagen samen in Quito verblijven, om samen met een tour naar Cotopaxi te gaan. De dag ervoor leek het weer allemaal normaal te werken vanbinnen, maar de dag van Cotopaxi ging het toch weer mis. Het weer zat niet echt mee, het was een en al wolk. Niet m´n beste dag van m´n reis, maar kan toch zeggen dat ik er geweest ben. De dag erna maar even echt een dag niets gedaan. Lara was die ochtend vertrokken naar Colombia, dus onze wegen gingen daar weer scheiden. Als je je zo beroerd voelt, is het toch wel heel fijn om een reismaatje te hebben, naast de gezelligheid. (Thanks Laar, voor alles!)
Lara naar het noorden, ik naar het zuiden. Latacunga, Lago Quilotoa, Banos en Montañita waar ik nu nog zit. Naar deze bestemmingen heb ik ook met iemand samen gedaan, de 34 jarige mike uit de VS. In het begin een beetje ongemakkelijk, maar het werd steeds gezelliger. Hij zou in montanita een week met 7 andere amerikanen in een gehuurd huis zitten, met de strand als achtertuin. Het waren allemaal mannen, die goedlopende restaurants hebben of andere goedlopende bedrijven. Kon vaak met ze mee eten en hoefde zelf amper iets te betalen. Probeerde het wel, maar hou niet zo van het profiteren van anderen, maar ze lieten het zelden toe. Al in Banos kon ik geen geld uit de automaat krijgen, wat me op een gegeven moment een beetje nerveus maakte. Ik had wel 100 dollar reserve, maar dat gaat er ook snel aan. In montanita werkte ie weer niet, dus ik bank bellen etc, bleek dat ie geblokkeerd was, moest ik nr bellen, deed ie niet, toen via social media gevraagd wat er aan de hand was, en bleek ie niet meer op wereld te zijn. Nou dat zou ze verhelpen en de volgende dag kon ik inderdaad weer het gerinkel van geld horen en had ik weer daadwerkelijk flappuh in mn handen.

Nou de rest komt later, wordt vervolgd! ciaoooo